Obrąbek stawu ramiennego to włóknisty pierścień przyrośnięty do obwodu panewki łopatki, stanowiący swoistą obejmę, zwiększającą zwartość i stabilność stawu łopatkowo- ramiennego. Na jego powierzchni leży swobodnie głowa kości ramiennej, która dzięki takiem położeniu zachowuje zdolność do obracania w bardzo dużym zakresie ruchu. W górnej części obrąbka przyczepia się ścięgno głowy długiej mięśnia dwugłowego, wspomagające zgięcie stawu ramiennego i łokciowego.
Nieurazowe uszkodzenia obrąbka mogą powstawać na skutek powtarzanego niefizjologicznego ruchu związanego ze ruchem stawu po dużym obwodzie, połączonym ze zgięciem stawu łokciowego – tak jak się to dzieje u sportowców uprawiających np. koszykówkę, siatkówkę, piłkę ręczną, pływanie kraulem, łucznictwo, baseball, wspinaczkę sportową. Takie uszkodzenia określa się wspólną nazwą SLAP – przednio – tylne uszkodzenia obrąbka górnego. Istnieje kilkanaście typów tego uszkodzenia, z czego najczęściej występują 4 określone rodzaje. Obserwuje się również uszkodzenia zwyrodnieniowe – kiedy obrąbek traci swoją pierwotną wytrzymałość z upływem lat. Uszkodzenia te prowadzą do bólu, niesprawności Wymagają leczenia zachowawczego, a w przypadku braku wygojenia – leczenia operacyjnego.
Leczenie operacyjne polega na artroskopii stawu ramiennego (operacją ortopedycznej wykonywanej z niewielkich cięć w okolicy stawu). Jest to wziernikowanie stawu za pomocą specjalnego systemu optycznego, pozwalającego chirurgowi na podgląd wnętrza stawu na ekranie monitora. W razie potrzeby, operator za pomocą miniaturowych narzędzi dokonuje oczyszczenia uszkodzonego obrąbka oraz przymocowuje go za pomocą specjalnych mini-implantów – do kości. Te mini-implanty, tzw. kotwice szewne, mogą być wykonane z tytanu, lub innych materiałów niewchłanalnych i wchłanialnych, pozostając w organizmie na stałe.
Rokowanie zazwyczaj jest pomyślne, leczenie operacyjne w większości sytuacji prowadzi do poprawy stanu miejscowego w okresie kilku – kilkunastu tygodni. Ogółem, okres rekonwalescencji wynosi od 3 do 12 miesięcy, w tym okresie pacjent zobowiązany jest do stosowania się do zaleceń lekarskich, stosowania zleconego unieruchomienia i rehabilitacji. W przypadku braku poprawy konieczne mogą kolejne operacje.