Zespół ciasnoty podbarkowej, nazywanej także konfliktem podbarkowym, jest schorzeniem powodującym ból oraz bólowe osłabienie siły mięśniowej barku. Wynika on z osłabienia czynności ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, które towarzyszy jego zapaleniu lub uszkodzeniu Wówczas – na skutek braku działania siły obniżającej głowę kości ramiennej – dochodzi do jej górnego przemieszczenia, w kierunku wyrostka barkowego. Przemieszczona głowa kości ramiennej wywiera ucisk na ścięgna stożka rotatorów (w tym także ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego) i kaletkę podbarkową, która często jest również zmieniona zapalnie.
Do oceny wielkości ciasnoty podbarkowej wykorzystuje się klasyczne badanie rentgenowskie lub ultrasonograficzne. Badanie rezonansu magnetycznego jest wskazane, jeśli wynik badania klinicznego wskazuje na podejrzenie uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów.
Aktualnie, najczęściej stosuje się leczenie zachowawcze, polegające na eliminacji stanu zapalnego – np. poprzez iniekcje sterydowe lub osoczowe, oraz stabilizacji i obniżeniu głowy kości ramiennej, co z kolei jest osiągane za pomocą dedykowanych ćwiczeń, wykonywanych pod kontrolą fizjoterapeuty.
Jeśli ciasnota podbarkowa wynika z uszkodzenia ścięgna, wówczas konieczne może być leczenie operacyjne, które jest konieczne, jeśli przyczyną jest nieprawidłowa budowa wyrostka barkowego, co nie jest częste.