Zespół cieśni nadgarstka, czasem nazywany (nieprawidłowo) zespołem cieśni kanału nadgarstka, to schorzenie wynikające z ucisku nerwu pośrodkowego na poziomie więzadła poprzecznego nadgarstka (troczka zginaczy) – u podstawy dłoni. Objawia się drętwieniem palców – od kciuka do połowy palca serdecznego, bólami u podstawy nadgarstka, a w późnych etapach także zanikami mięśni u podstawy kciuka.
Rozpoznanie jest stawiane na podstawie wywidau chorobowego i testów klinicznych oraz badań dodatkowych, z których najbardziej wiarygodnym jest badanie ultrasonograficzne.
Na wczesnych etapach, leczenie może polegać na stosowaniu zabiegów fizykoterapeutycznych, unieruchomienia dłoni, leków przeciwzapalnych lub przeciwobrzękowych oraz unikaniu czynności nasilających objawy. Opisywane są również nowe metody leczenia, takie jak stosowanie osocza bogatopłytkowego czy hydrodekompresji nadgarstka, aktualnie nie wykazujących miarodajnych wyników.
Leczenie operacyjne polega na przecięciu więzadła poprzecznego i uwolnieniu nerwu ze zrostów. Okres rekonwalescencji wynosi od kilku dni do kilku miesięcy – zależnie do stopnia ciężkości ucisku w terminie operacji. W długotrwałych, ciężkich i ekstremalnych postaciach ucisku, nawet leczenie operacyjne może nie przynieść pełnej poprawy ze względu na utratę zdolności nerwu do regeneracji.