Zespół fałdu maziowego jest schorzeniem powodującym ból stawu, na szczęście nie stanowi poważnego problemu medycznego. Fałdy maziowe w stawie kolanowym powstają w życiu płodowym i ulegają stopniowemu zanikowi w okresie dorastania, niemniej jednak na skutek silnego urazu lub powtarzających się mikrourazów (np. przy uprawianiu sportu) dochodzi do przerośnięcia i zwłóknienia fałdu, który przy ruchach stawu zaczyna uciskać chrząstkę stawową, stopniowo ją uszkadzając. Wyróżnia się kilkanaście typów fałdów, najczęściej dochodzi do przerośnięcia fałdu po stronie przyśrodkowej, imitując uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej. Rzadziej występują fałdy maziowe w części przedniej, powodując ból części przedniej, a najrzadziej spotykane są fałdy po stronie bocznej.
Staranne badanie fizykalne pozwala odróżnić przerośnięty fałd maziowy od uszkodzenia łąkotki, niemniej jednak, w sytuacjach wątpliwych wykorzystuje się rezonans magnetyczny lub badanie ultrasonograficzne, które wydaje się być precyzyjniejsze, ponieważ pozwala na dynamiczną ocenę fałdu, co nie jest możliwe w badaniu rezonansu magnetycznego.
leczenie polega na zastosowaniu działań z zakresu fizykoterapii, takich jak laseroterapia, pole magnetyczne, czy ultradźwięki. Iniekcje i ćwiczenia z reguły nie prowadzą do wyleczenia.
Interesującą opcją terapeutyczną może być przecięcie fałdu w warunkach ambulatoryjnych – pod kontrolą usg, ale ten sposób leczenia wymaga szczegółowych badań i analiz.
W przypadkach opornych działaniem z wyboru jest artroskopowa resekcja fałdu maziowego, która charakteryzuje się wysoką skutecznością, choć obserwowane są nawroty schorzenia.